تلفن همراه به جزئی جدا ناشدنی از زندگی روزمره ما تبدیل شده است. در گذشته از تلفن همراه تنها برای برقراری تماس صوتی و یا پیامک استفاده می شد؛ اما امروزه بسیاری از امور از جمله پرداخت های آنلاین از طریق تلفن همراه انجام می شود.
بسیاری از مشاغل علاوه بر امکان پرداخت، از دستگاه های تلفن همراه به عنوان بخشی از “سیستم های فروش” یا “POS” خود استفاده می کنند. به عنوان مثال، اخیراً در فروشگاه های اپل، صندوقی برای دریافت مبلغ اجناس خریداری شده وجود ندارد. در عوض، فروشندگان با آیفون و دستگاه کارتخوان راه می روند تا هزینه پرداختی را از هر جایی در داخل فروشگاه دریافت کنند.
این دستگاه ها برای مشاغلی که در مکان های جغرافیایی مختلف کار می کنند بسیار مناسب است. به عنوان مثال رستوران یا کافه های سیار یا افرادی که در کنفرانس ها یا نمایشگاه ها کالاهای مختلف می فروشند، ممکن است در معرض حمله یا سرقت قرار بگیرند که با این روش می توانند به بهترین شکل از ضرر مالی جلوگیری کنند.
کیف پول تلفن همراه یا Mobile Wallet و پرداخت های NFC مشهورترین روش های پرداخت با تلفن همراه هستند. علاوه بر آن ها، انواع مختلفی از پرداخت های تلفن همراه وجود دارد مانند پرداخت هایMST، پرداخت از طریق کد QR و پرداخت تلفن همراه به تلفن همراه.
اخیرا دستگاه های تلفن همراه، روش های جدید و مختلفی را برای انجام معاملات پولی در مقایسه با گذشته در اختیار ما قرار می دهند. در زمان های قدیم، از کارت اعتباری یا حتی پول نقد برای پرداخت پول قهوه صبحگاهی استفاده می شد. اما اکنون، به راحتی میتوان از تلفن هوشمند برای پرداخت استفاده کرد.
کیف پول همراه یک برنامه دستگاه هوشمند است که اطلاعات کارت اعتباری کاربر در آن ذخیره می شود تا مصرف کنندگان بتوانند هزینه معاملات خود را با استفاده از دستگاه مذکور پرداخت کنند. کیف پول همراه امکان پرداخت را فراهم می کند. کیف پول های موبایل معروف شامل Apple Pay، Google Pay و Samsung Pay هستند.
برای استفاده از کیف پول تلفن همراه، کاربر می تواند یک برنامه کیف پول همراه را روی دستگاه خود بارگیری کند و سپس جزئیات کارت خود را اضافه کند. کیف پول های تلفن همراه، داده های حساس کارت را به صورت ایمن ذخیره می کنند و اطمینان از امنیت پرداخت را هم برای مصرف کننده و هم فروشنده را فراهم می کنند. شماره کارت اعتباری 16 رقمی با یک شناسه عددی و تصادفی تولید شده جایگزین می شود که رمز را تشکیل می دهد. برای انجام پرداخت با کیف پول همراه، کاربر تلفن خود را به دستگاه فروش (POS) نزدیک می کند. برای تکمیل پرداخت، باید فناوری NFC را فعال کرد.
یک کاربر دستگاه تلفن همراه می تواند روی حسگر تلفن همراه خود ضربه بزند تا قیمت خرید به طور خودکار از حساب بانکی اش کسر شود. این روش های پرداخت ویژه برای انجام معامله، به فناوری موسوم به “ارتباطات میدان نزدیک” یا “NFC” متکی هستند. NFC از یک فرکانس رادیویی برای ارسال بار الکترومغناطیسی که حاوی داده های معامله در یک مسافت کوتاه چند اینچی است استفاده می کند.
به عنوان مثال NFC دو دستگاه کارت خوان و تلفن همراه را قادر می سازد تا وقتی نزدیک به یکدیگر هستند (با فاصله تقریبی دو اینچ یا کمتر)، ارتباط بی سیم برقرار کنند. برای کارکرد این مورد، هر دو دستگاه باید به تراشه NFC مجهز شوند.
برچسب های NFC حاوی داده ها هستند و معمولاً فقط خواندنی هستند، اما ممکن است قابل نوشتن باشند برچسب ها می توانند اطلاعات شخصی مانند اطلاعات بدهی و کارت اعتباری، داده های برنامه وفاداری و مخاطبین شبکه را به صورت ایمن از بین سایر اطلاعات ذخیره کنند.
ارتباط یک طرفه: زمانی ارتباط یک طرفه است که کارتخوان یا پایانه بتواند روی تراشه NFC بخواند و بنویسد. کارتخوان یا پایانه، کارت اعتباری فعال شده توسط NFC را می خواند و از موجودی نوشته شده روی آن کارت پول کسر می کند. در لندن، پایانه های مسافرتی ایستگاه های اتوبوس و مترو دارای NFC هستند بنابراین می توانند پرداخت های بدون تماس از طریق تلفن همراه را بپذیرند.
ارتباط دو طرفه: زمانی ارتباط دوطرفه است که دو دستگاه دارای NFC، قادر به خواندن و نوشتن روی یکدیگر هستند. به عنوان مثال، با استفاده از تلفن های NFC دو طرفه، دارندگان تلفن های همراه اپل یا سامسونگ می توانند با نزدیک کردن دو دستگاه، داده ها (تصاویر، پرونده ها، مخاطبین و غیره) را از طریق تلفن انتقال دهند.
در دنیای فناوری های پرداخت آنلاین، NFC شیوه جدیدی نبوده و مدت هاست در بسیاری از کشورهای دنیا متداول است و کشورها درصدد این هستند بهبود رشد اقتصادی، توسعه خدمات پرداخت با بهبود اقدامات امنیتی، ابتکارات صنعتی و مشوق های دولتی برای پرداخت های دیجیتالی در بازارهای در حال توسعه خدمات پرداخت نظام بانکی خود را رشد دهند. در این میان، آمریکا، کشورهای اتحادیه اروپا، برزیل و چین در صدر کشورهای با بالاترین حجم پرداخت های غیرنقدی هستند. به هر حال، رونمایی از این شیوه، مجال خوبی برای توسعه شیوه های پرداخت در سیستم بانکی کشور است؛ چرا که با وجود معرفی شیوه های نوین پرداخت در جهان، پرداخت از طریق کارت های بانکی متداول ترین شیوه پرداخت در کشور است.
بیشتر مشتریان و کارمندان دریافته اند که پرداخت با دستگاه تلفن همراه بسیار سریعتر از کارت اعتباری است. خروج سریعتر و راحت تر به معنای رضایت بیشتر مشتریان است که احتمال بازگشت آنها و خرید مجدد را افزایش می دهد.
بسیاری از ارائه دهندگان خدمات پرداخت تلفن همراه در حال افزایش اقداماتی برای افزایش امنیت پرداخت بدون تماس هستند تا حدی که ممکن است به زودی از معاملات کارت اعتباری پیشی بگیرد. به عنوان مثال، Apple Pay از روشی به نام توکن سازی برای رمزگذاری داده های مشتری و غیرقابل دسترس نگه داشتن آن میکنند. همچنین سایر شرکت ها به دنبال ایجاد احراز هویت چند عاملی یا شناسه اثر انگشت در برنامه های خود هستند.
برخی از راه حل های پرداخت تلفن همراه، با نرم افزارهای انبارداری موجود در بازار مرتبط هستند. با استفاده از این سیستم ها می توانید موجودی خود را به راحتی و با دقت ردیابی کنید و همچنین گزارش های فروش تولید کنید.
کیف پول های دیجیتال به شما کمک می کنند تا با برنامه های وفاداری به مشتریان پاداش دهید. با برنامه های وفاداری مشتری، مشتریان شما می توانند به راحتی از طریق برنامه های پرداخت تلفن همراه به آن برنامه ها دسترسی پیدا کنند. امروزه، بیشتر مشتریان به احتمال زیاد از برنامه هایی استفاده می کنند که به آن ها امکان دسترسی به پیشنهادهای تخفیف داده شده در محصولات و خدمات مختلف را می دهد.
پرداخت از طریق تلفن همراه امکان پرداخت یا دریافت در هر بخش از فروشگاه را فراهم می کند. این امر به ویژه برای برگزاری نمایشگاه ها، کنسرت ها و مشاغل مرتبط ایده آل است. فناوری پرداخت با تلفن همراه، فروش را افزایش می دهد زیرا انعطاف پذیر است.
منبع: سپیدار
