همین که تصمیم می گیرید سایت راه اندازی کنید، یکی از اولین کلمه هایی که به گوشتان خواهد خورد، دامنه است. شما تقریباً هر روز در دنیای اینترنت با دامنه ها سر و کار دارید. فقط تا الان این موضوع را نمی دانستید. ما در ادامه یک تعریف درست و حسابی از دامین ها به شما ارائه خواهیم داد. دامنه (Domain) همان آدرسی است که با وارد کردن آن از جستجوگرتان وارد وب سایت می شوید؛ برای مثال www.google.com
اجازه دهید دامنه را به زبان ساده تر بیان کنیم. فکر کنید قصد دارید کسب و کاری راه اندازی کنید. برای اینکه کسب و کارتان به درآمد مناسبی برسد، باید آن را در منطقه ای مناسب و نشانی سر راستی راه اندازی کنید که در یاد مشتری شما بماند.
خصوصیت اصلی منطقه و نشانی مدنظر شما باید این باشد که کاربر بدون دردسر بتواند به آن دسترسی پیدا کند. و ترجیح دهد بجای اینکه به محل کسب و کار رقیبتان برود، پیش شما بیاید، چون شما نشانی راحتی دارید که مشتری تان آن را به خاطر می سپارد و نیازی نیست خودش را به دردسر بیندازد.
دامنه از دو بخش تشکیل شده است یکی نام دامنه و دیگری پسوند آن.
آن متنی است که شما برای پیدا کردن و وارد شدن به سایت مورد نظرتون باید در نوار جستجوگر تایپ کنید. یا بهتر بگویم، این اسمی است که شما برای سایت خودتان انتخاب می کنید. برای انتخاب اسم، شما هیچ محدودیتی ندارید. تنها مساله این است که اسم شما باید سرهم باشد. البته شما می توانید کلمات را با خط فاصله (-) از هم جدا کنید.
پسوند دامنه: در مرورگر پسوندهای بسیار زیادی برای ثبت دامنه وجود دارند. هر کدام از این پسوندها، معنایی به خصوص دارند. مثلا: پسوند ir به معنی آن است که سایت شما ایرانی است. پسوند com مخفف commerce است و به معنای سایت تجاری است. سایر پسوندها نیز هر کدام معنایی برای خود دارند.
شناخته شده ترین دامنه ها از این پسوند ها استفاده می کنند و رایج ترین و پر کاربرد ترین دامنه های جهانی را شامل می شوند. مهمترین انواع این مدل از دامنه ها شامل موارد زیر است:
دامنه ی com که مخفف کلمه ی commercial است، پرکاربردترین دامنه محسوب می شود.
دامنه Net مخفف network به معنای شبکه است و برای شرکت های ارائه کننده خدمات شبکه و اینترنت و یا شرکت های زیر ساخت ها کاربرد داشته و در مرتبه دوم قرار دارد.
دامنه Edu مخفف کلمه ی education به معنای تحصیلات است و برای موسسات آموزشی ساخته شده است.
دامنه Org مخفف کلمه ی organization است که برای سازمان های غیر انتفاعی ایجاد شده است. امروزه ORS نیز به عنوان دامنه سطح بالا توسط سازمان های غیر انتفاعی و تشکلات مورد استفاده قرار می گیرد.
دامنه gov مخفف کلمه ی government به استفاده آژانس های دولتی فدرال آمریکا محدود شده است.
دامنه هایی مانند edu، org و gov به دلیل این که سطح بالاتری از استفاده دارند اصطلاحا دامنه های سطح بالای عمومی نامیده شده و با gTLD نشان داده می شوند.
دامنه های Biz، Info، Pro، Aero، Coop و Museum و Name از دسته TLDهای عمومی هستند که دلیل ایجاد این دامنه ها، کمبود اسامی در دامنه های گروه اول بوده است.
دسته ی دیگری از TLDها هستند که به کشور ها و مناطق جغرافیایی مشخصی در جهان اختصاص داده شده اند؛ مثلا دامنه ی ir نشان دهنده ی دامنه ی بین المللی کشور ایران است. این دامنه ها مواقعی که صاحب وب سایت بخواهد به مخاطبین نشان دهد که وب سایت در کدام کشور دایر شده است و خدمات از کدام منطقه ارائه می شود، کاربرد دارد.
انتخاب نام دامنه اولین گام برای ورود به دنیای کسب و کار اینترنتی است و انتخاب مناسب آن یکی از حیاتی ترین مواردی است که باید به آن توجه کنید. انتخاب یک دامنه مناسب می تواند تاثیر بسیار زیادی در رشد و جایگاه برند شما داشته باشد. تاثیر نام دامنه بر سئو بسیار زیاد است و یکی از مواردی است که هنگام انتخاب نام دامنه باید به آن توجه کنید ولی پسوند این دامنه ها هیچ تاثیری روی سئو گوگل ندارد.
نحوه ثبت و خرید دامنه ir. در ایرنیک
برای ثبت دامنه های ملی می توانید از طریق ایرنیک و همچنین از طریق نمایندگان فروش ایرنیک برای ثبت دامین اقدام نمایید.
پایگاه فیزیک نظری IRNIC؛ کارگزار ثبت دامنه های ملی در ایران می باشد که ارائه دهنده انواع شناسه های نیک یا NIC-Handle به کاربران می باشد. برخلاف دامنه های بین المللی، برای ثبت دامنه های ملی شرایط و قوانین خاصی وجود دارد که همگی توسط ایرنیک تعیین شده اند. بدین صورت تمامی کاربران برای ثبت دامنه های ملی با پسوند های مختلف می بایست ابتدا قبل از هر اقدامی نسبت به عضویت در این سایت و ثبت یک شناسه نیک با توجه به نوع پسوند دامنه ای که نیاز به ثبت آن دارند نمایند.
همانطور که می دانید اولین قدم برای ثبت دامین، بررسی آزاد بودن نام دامنه آن می باشد. اما زمانیکه دامنه از قبل به ثبت رسیده باشد سه شرایط ممکن است برای شما رخ بدهد. زیرا نحوه خریداری دامنه های از قبل ثبت شده با توجه به شرایط ثبت دامنه متفاوت است.
خرید دامنه به شکل سالیانه است. این یعنی زمانی که شما یک دامنه را ثبت می کنید (که اصلاً هم کار سختی نیست)، برای مدت زمان معینی این کار را انجام می دهید. یعنی برای مثال: برای یک سال یا چند سال آن را خواهید داشت و پس از گذشت این مدت، اگر بخواهید ادامه دهید باید آن را تمدید کنید، نکته اگر تمدید توسط شما انجام نشود دیگران می توانند این دامنه را برای خود بخرند.
مرورگر شما یک درخواست را به شبکه جهانی سرورهایی که سامانه نام دامنه (Domain Name System)، تشکیل شده ارسال می کند. این سرورها برای نیم سرورها (NS) مرتبط به یک دامنه جستجو می کنند و درخواست را به نیم سرورها ارسال می کنند. اتصال یک Domain با هاست از طریق Name Serverها صورت می پذیرد.
وب سایت ها با استفاده از نیم سرورها، می توانند از Domain Nameها به جای آی پی آدرس ها استفاده کنند. در واقع DNS نشان دهنده یک تکنولوژی قدرتمند اینترنت برای تبدیل نام دامنه به آدرس IP است. به عنوان مثال اگر وب سایت شما در دات نر م افزار میزبانی می شود، اطلاعات نیم سرور چیزی شبیه ns1.thesoftware.ir و ns2.thesoftware.ir خواهد بود.
این نیم سرورها رایانه های مدیریت شده توسط شرکت هاستینگ شما هستند. شرکت هاستینگ شما درخواست شما را به رایانه ای که وب سایت شما ذخیره شده است ارسال می کند.
این رایانه ها وب سرور نامیده می شوند. وب سرورها دارای یک نرم افزار خاص نصب شده هستند. وب سرور در حال حاضر وب سایت درخواست شده را دریافت می کند و آن را به مرورگر ارسال می کند.
در گذشته ارتباط میان کاربرها (کلاینت ها) و سایت ها (سرورها) فقط از طریق IPها برقرار می شد. اما با گسترش و توسعه دنیای وب، به خاطر سپردن IPهای مربوط به هر سایت یا سیستم در شبکه کار آسانی نبود. به این منظور پروتکلی به نام DNS یا Domain Name System توسعه داده شد. وظیفه این پروتکل ساده کردن فرآیند دسترسی به هر سایت از طریق تبدیل نام آن به IP اش بود. زیرا به خاطر سپردن نام ها و آدرس های سایت ها برای کاربران ساده تر است. بنابراین برای هر وب سایت یک نام دامنه (Domain Name) در نظر گرفته شد تا توسط پروتکل DNS در شبکه به IP مربوط به آن تبدیل شود.