راهبری زیست محیطی، اجتماعی و شرکتی Environmental, social, and corporate governance (ESG) رویکردی برای ارزیابی میزان فعالیت یک شرکت به نمایندگی از آن اهداف اجتماعی است که فراتر از نقش یک شرکت برای به حداکثر رساندن سود از طرف سهامداران شرکت است. نوعاً، اهداف اجتماعی که دیدگاه ESG از آن ها دفاع می کند شامل تلاش برای دستیابی به مجموعه معینی از اهداف زیست محیطی و همچنین مجموعه ای از اهداف مربوط به حمایت از جنبش های اجتماعی خاص و مجموعه سومی از اهداف مربوط به این هستند که آیا شرکت به گونه ای اداره می شود که با اهداف جنبش تنوع، برابری و شمول سازگاری داشته باشد.
خواسته های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی سه رکن پایداری کسب و کار محسوب می شوند. در دنیای شرکت ها، گاهی اوقات به آن ها به عنوان خط پایانی سه گانه، چارچوبی متمرکز بر پایداری برای ارزیابی تأثیر اجتماعی و زیست محیطی یک شرکت و ارزش کلی اقتصادی که ایجاد می کند، یاد می شود. این یک انحراف از مفهوم سنتی خط پایین است که همه تلاش ها را از نظر تأثیر کوتاه مدت آن ها بر سود ارزیابی می کند.
سه رکن اصلی پایداری به شرح زیر است:
زمانی که یک کسب وکار بتواند تأثیر اقدامات و فعالیت های خود را بر محیط زیست تشخیص دهد، اولین قدم را در راستای مسئولیت زیست محیطی برداشته است و قدم بعدی این است که کسب وکار خود را موظف به انجام اقداماتی بداند که بتوانند تأثیرات منفی را به حداقل برسانند. این اقدامات بسته به نوع کسب وکارها متفاوت است و می تواند شامل اقداماتی از قبیل کاهش ضایعات، حفظ منابع و اتخاذ شیوه های پایدار مانند استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر است. به عنوان مثال، یک کسب و کار پایدار ممکن است در به کارگیری تجهیزات کم مصرف سرمایه گذاری کند یا یک برنامۀ بازیافت منظم را اجرا کند یا مواد اولیۀ خود را از تامین کنندگانی تهیه کند که می داند به مسائل زیست محیطی اهمیت می دهند؛
کسب وکارهای پایدار با کاهش رد پای زیست محیطی خود می توانند به محافظت از سیارۀ زمین و ایجاد آینده ای سالم تر برای نسل های بعدی کمک کنند.
یک کسب وکار پایدار، تأثیر خود بر اجتماع را در نظر می گیردذو در راستای ارتقای رفاه اجتماعی گام برمی دارد. فعالیت هایی که کسب وکارها در این زمینه انجام می دهند شامل رفتار منصفانه با کارکنان، تعامل با جامعۀ محلی و حمایت از اهداف اجتماعی است. اگر بخواهیم به صورت دقیق تر به این نوع فعالیت ها اشاره کنیم، یک کسب وکار پایدار باید دستمزدها و مزایای منصفانه ای را به کارکنان خود ارائه دهد، از خیریه های معتبر و سازمان های مددکاری اجتماعی حمایت کند، یا طرح های مسئولیت اجتماعی مانند برنامه های داوطلبانه یا کمک های مالی را اجرا کند.
کسب و کارهای پایدار با مسئولیت پذیری اجتماعی می توانند به ایجاد جامعه ای عادلانه تر و فراگیری رفاه اجتماعی کمک کنند.
پایداری اقتصادی بلندمدت و تضمین ثبات مالی، دو کلیدواژه ای هستند که برای کسب وکارهای پایدار اهمیت بسیار زیادی دارند؛ درواقع، پایداری کسب وکار تا حد بسیار زیادی به مسئولیت پذیری آن کسب وکار در حوزۀ اقتصادی مرتبط است و اقداماتی که می تواند منجر به دستاوردهای پیش گفته شوند، شامل مدیریت هزینه ها، به حداکثر رساندن کارایی، و سرمایه گذاری در نوآوری و رشد است. برای مثال، یک کسب وکار پایدار ممکن است با به کارگیری شیوه های تولید نوآورانه بتواند راهی برای کاهش هدررفت منابع مالی و انسانی خود پیدا کند و با سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه با نیم نگاهی به توسعۀ محصولات پایدار، هویت اقتصادی خود را با مسئولیت پذیری گره بزند. کسب وکارهای پایدار با مسئولیت پذیری اقتصادی، می توانند ارزش بلندمدتی برای سهامداران ایجاد کنند و به ایجاد یک اقتصاد پایدار و شکوفا کمک کنند.
برای پایدار بودن یک کسب وکار، چاره ای جز شفافیت وجود ندارد؛ در واقع یک کسب وکار پایدار تنها زمانی می تواند به حیات خود ادامه دهد که بتواند در تمام سازوکارها و فعالیت های خود شفاف باشد و با ذینفعان در مورد عملکرد زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی به طور آشکار ارتباط برقرار کند. اقداماتی که کسب وکارها در این راستا می توانند انجام دهند شامل اطلاع رسانی و ارائۀ گزارش های دقیق و اطلاعات لازم در مورد شیوه های پایداری، معیارهای عملکرد و اهداف آنان است. برای مثال، یک کسب وکار پایدار ممکن است یک گزارش پایداری سالانه منتشر کن یا در فرآیندهای مشارکت ذینفعان برای جمع آوری بازخورد و دریافت ورودی شرکت کند.
کسب و کارهای پایدار با شفاف بودن می توانند برای تمام ذینفعان خود اعتماد ایجاد کنند و تعهد خود را به پایداری نشان دهند.
یک کسب وکار پایدار اهمیت همکاری را می شناسد و با ذینفعان برای رسیدگی به چالش های زیست محیطی و اجتماعی همکاری می کند؛ این همکاری شامل تعامل با تأمین کنندگان، مشتریان و جامعه برای ایجاد ارزش مشترک است. به عنوان مثال، یک کسب وکار پایدار ممکن است با تأمین کنندگان خود برای توسعۀ شیوه های پایدار همکاری کند یا با مشتریان برای ایجاد محصولات یا خدمات پایدارتر وارد تعامل شود. همچنین از طریق همکاری در راستای توسعۀ پایدار می تواند با خیریه ها و سازمان های مددکاری اجتماعی یا مؤسسات تحقیقی برای رسیدگی به مسائل اجتماعی یا زیست محیطی، همکاری کند.
کسب وکارهای پایدار از طریق همکاری می توانند از تخصص و منابع سایر ذینفعان برای دستیابی به اهداف مشترک و ایجاد تأثیر مثبت استفاده کنند.
در حالی که هیچ راه درستی برای تمرین توسعه کسب و کار پایدار وجود ندارد، سازمان ها می توانند بهترین شیوه های زیر را علاوه بر شفافیت و همکاری های پایدار که در بالا اشاره شد، اجرا کنند:
کسب و کارها باید بدانند که برخلاف روش های سنتی تفکر، پایداری با سود بالاتر یا مزیت رقابتی نسبت به رقبای تجاری در تضاد نیست. پایداری اجتماعی، محیطی و شرکتی برای موفقیت بلندمدت ضروری است. کسب و کارها باید تلاش کنند تا از انطباق فراتر رفته و از پایداری برای مزیت رقابتی خود استفاده کنند.
کسب وکارها باید بازده سرمایه گذاری های پایدار را تعیین کنند تا ردیابی پیشرفت آسان تر شود. به عنوان مثال، در ابتکارات پایداری مبتنی بر انطباق، مقررات معمولاً یک چارچوب از پیش تعیین شده را برای کمک به کسب و کارها در اندازه گیری پیشرفت خود ترسیم می کنند. چارچوب ها و استانداردهای مختلف گزارش ESG نیز برای استفاده در دسترس هستند. به طور کلی برای کسب و کارها دشوارتر است که به طور مستقل چارچوبی را که پایداری را اندازه گیری می کند، با هدف دستیابی به مزیت رقابتی پس از برآورده شدن الزامات انطباق در سطح پایه، دشوارتر است.
زمینه های بالقوه بهبود را پیش بینی کنید و قبل از تبدیل شدن به یک مشکل قابل مشاهده، آن ها را در استراتژی پایداری بگنجانید. در حالی که اکثر شرکت ها اهمیت پایداری را درک می کنند، همه آن ها فعال نیستند.
اهداف بلندمدت پایداری کسب و کار مستلزم یک جدول زمانی طولانی برای بازگشت سرمایه است. اما زمانی که سرمایه گذاری های اولیه انجام شود، می تواند منجر به افزایش سودآوری شود. به عنوان مثال، به اصطلاح خنک کننده رایگان برای مراکز داده از روش های خنک کننده طبیعی برای کنترل دما در تجهیزات فناوری اطلاعات بهره می برد. در حالی که سرمایه گذاری در چنین رویکردهایی می تواند به هزینه نقدی اولیه نیاز داشته باشد، خنک سازی رایگان به منابع تجدیدپذیری متکی است که به طور رایگان در دسترس و قابل اعتماد هستند، که در نهایت می تواند برای کسب وکار نتیجه دهد.
یکی دیگر از روش های پایداری کسب و کار، جبران کربن است. کسب وکارها از جبران کربن برای ثبت انتشار گازهای گلخانه ای خود استفاده می کنند و با کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سایر نقاط جهان، آن را جبران می کنند. به عنوان مثال، یک شرکت هواپیمایی ممکن است مقدار معینی از گازهای گلخانه ای را تولید کند که در سایر نقاط جهان از طریق جنگل داری، جذب گاز دفن زباله، یا پروژه های خورشیدی و بادی، ثبت و جبران می شود.
کسب و کارها می توانند اعتباراتی را برای جبران انتشار کربن دریافت کنند تا تلاش های خود را تأیید کنند. با این حال، اگر شرکت کمک های زیست محیطی خود را بیش از حد اعلام کند، چنین ابتکاراتی را می توان شستشوی سبز در نظر گرفت.
راه دیگر برای دستیابی به پایداری زیست محیطی در شرکت، پذیرش انتشار خالص صفر هم در داخل و هم در سراسر زنجیره تامین با استفاده از وسایل نقلیه الکترونیکی یا انتقال به مبردهای سازگار با محیط زیست و کم تأثیر است. (مبرد، ماده ای است در فاز گاز یا مایع که به منظور کاهش دمای سطح مشخصی از یک ناحیه، در فرآیند تبرید مورد استفاده قرار می گیرد.) بسیاری از شرکت ها از جمله H&M Group، Ikea، Nestle، Unilever و Walmart متعهد شده اند که در دهه های آینده به انتشار خالص کربن صفر برسند.
تسلا شرکتی است که فعالیت خود را با تعهد به ایجاد آینده ای پایدارتر از طریق تولید خودروهای الکتریکی و محصولات انرژی های تجدیدپذیر تعریف کرده است. فعالیت های این شرکت حول محور کاهش وابستگی جهان به سوخت های فسیلی متمرکز شده اند و هدف خود را سرعت بخشیدن به پروسۀ انتقال مصرف انرژی به سوی انرژی پایدار تعیین کرده اند.
اینترفیس یک شرکت تولیدکننده کفپوش های تجاری است که در مقیاس جهانی فعالیت می کند؛ این شرکت موضع محکمی در مورد پایداری اتخاذ کرده است؛ آن ها هدف خود را برای تبدیل شدن به یک شرکت کاملاً پایدار تا سال 2040 تعیین کرده اند و تعدادی از روش های پایدار مانند استفاده از مواد بازیافتی در محصولات، کاهش ضایعات و کمینه کردن مصرف انرژی را اجرایی کرده اند.
Danone یک شرکت مواد غذایی و نوشیدنی است که با تعریف مأموریت خود، متعهد به بهبود تأثیرات تغذیه ای، اجتماعی و زیست محیطی شده است؛ این شرکت نیز هدف خود را برای رسیدن به سطح بسیار بالایی از عمکلرد پایداری تا سال 2030 تعیین کرده است و طرح های پایداری متعددی مانند یک سیاره، یک سلامتی را راه اندازی کرده است؛ ابتکاری که بر ترویج کشاورزی پایدار و کاهش ضایعات تمرکز دارد.
