شما نمی توانید با تکیه بر احساسات و یا برداشت های خود به چگونگی روند شرکت پی ببرید. شما نیاز به حقایقی دارید که از طریق درآمد شرکت و همچنین سود و زیان های آن حاصل می شوند.به همین جهت باید صورت سود و زیان تهیه کنید.
صورت درآمد یک لایه از درآمد شرکت شما و هزینه های شرکت در یک دوره ی مشخص از زمان است که می تواند ماهانه، سه ماه یکبار و یا سالانه باشد. اصطلاح صورت درآمد، برای صورت درآمد سالانه "پایان سال یعنی 29 اسفند"، یا "پایان هر سه ماه یعنی ۳۰ آذر" و برای یک چهارم از "۱ مهر تا پایان آذر" بیان می شود.
دوره ای که شما انتخاب می کنید به نیازهای شما بستگی دارد. اگر شما از صورت درآمد برای بررسی عملکرد استفاده می کنید، هر دوره ای که برای شما کارآمدتر است را انتخاب کنید که ممکن است سه ماهه و یا حتی ماهانه باشد. اگر نیاز به بیانیه ای برای درخواست وام دارید، معمولا صورت درآمد سال به روز است، با پایان دادن به جدیدترین ماه اخیر؛ شما باید یک صورت درآمد از سال قبل به طور کامل تهیه کنید.
بازدهی درآمد کاملی است که شرکت دریافت می کند که شامل:
درآمد غیرعملیاتی مانند دریافت سود وام های ارائه شده توسط شرکت و یا اجاره دادن فضاهای قابل اجاره
سود در فروش دارایی های بلند مدت (به عنوان مثال یک وسیله نقلیه، ساختمان و غیره) و یا دیگر دستاورد ها ( به عنوان مثال بهبود طرح دعوی در دادگاه)
سود گزارش شده در صورت درآمد، درآمد حاصل ناخالص در فروش نیست؛ بلکه مقداریست که از درآمد دارایی ثبت شده در شرکت بیشتر است.
بازدهی صورت درآمد زمانی گزارش می شود که کالاها یا خدمات برای خریدار یا مشتری آماده شده باشند. بازدهی برای این هدف به رسید پرداخت بستگی ندارد. برای مثال، اگر شما یک سرویس ارائه دهید، بازدهی آن کار بطور کامل حساب شده حتی اگر شما مبلغی دریافت نکرده باشید. به طور مشابه، اگر شما یک خرده فروش محصول هستید، بازدهی صورت درآمد را زمانیکه کالاها به فروش می رسند گزارش می دهید، حتی اگر صورتحساب برای معامله هنوز پرداخت نشده است. اگر شما از طریق پول نقد، چک، کارت اعتباری یا بدهکاری و یا انتقال های الکترونیکی دیگر معامله می کنید و سپس رسید را دریافت می کنید، بازدهی برای هدف شما همان خواهد بود.
هزینه ها را فهرست بندی و جمع بندی کنید تا بتوانید بازدهی شرکت را بدست بیاورید.
هزینه ها را به دسته های مختلف و جدا از هم تقسیم کنید تا به شما کمک کند که ببینید هزینه ها چگونه خرج می شوند. دسته بندی مختلف هزینه ها شامل:
هزینه های اجرایی: هزینه ی کالاهای فروخته شده، موجودی، حقوق و دستمزد، بازاریابی و… (به عنوان مثال اجاره، خدمات شهری، بیمه، هزینه های ارتباطی، و غیره)
هزینه های غیر اجرایی: هزینه بهره، که حساب برای بهره قابل پرداخت برای بدهی است، مانند اوراق قرضه، وام، خطوط اعتباری، و غیره…
تلفات: تلفات در فروش دارایی ها و خسارت طرح دعوی در دادگاه. تلفات گزارش شده در صورت درآمد مقداری است که توسط آن، درآمد حاصل کمتر از ارزش دارایی در کتاب شرکت می باشد.
معمولا هزینه ها زمانی گزارش می شوند که یک بدهی برای پرداخت وجود داشته باشد. به عنوان مثال، جبران خسارت کارکنان بعنوان یک هزینه گزارش می شود حتی اگر شرکت هنوز آن را نپرداخته باشد.
بعضی از هزینه ها برای هدف گزارشگیری با بازدهی همسان هستند. به عنوان مثال، کمیسیون بدهکار به یک فروشنده گزارش شده است که درآمد حاصل از فروش گزارش شده است، حتی اگر کمیسیون هنوز پرداخت نشده است. به طور مشابه، هزینه موجودی با فروش اقلام موجودی پشت سر هم گزارش شده است.
همه ی پرداخت ها توسط یک شرکت بعنوان هزینه ی صورت درآمد حساب نمیشوند.
بعنوان مثال، پیش پرداخت مرتب یک وام یک سرمایه گذاری نقدی است اما جزء هزینه های صورت درآمد محسوب نمی شود. همچنین، ممکن است هزینه های فوق العاده ای باشند که شما می خواهید آنها را در دسته بندی جدایی قرار دهید تا صورت درآمد و هزینه ها را به صورت بهتر و برجسته تر درک کنید.
برای ایجاد صورت درآمد دستی، با انتخاب روش فهرست بندی مطالب شروع کنید. دو روش پایه برای این کار وجود دارد:
روش تک مرحله ای: تعیین درآمد خالص با کم کردن هزینه ها و زیان های ناشی از درآمد و سود. در این روش در درجه اول توسط خدمات کسب و کار مورد استفاده قرار می گیرد. شما به سادگی بازدهی و سود خود را فهرست می کنید، و دسته بندی های شرح داده شده ی قبلی را برای پیدا کردن بخشی از سود اضافه می کنید؛ سپس هزینه ها و زیان ها را بر اساس دسته بندی از پیش توضیح داده شده، فهرست می کنید؛ و دوباره آنها را جمع بندی می کنید. این گفته می تواند در معادله زیر بیان شود:
درآمد خالص (یا زیان) = (درآمد + سود) – (هزینه + زیان)
یک نتیجه ی مثبت کم کردنِ جمع کلی هزینه ها و زیان ها از درآمد و به دست آوردن سود کلی، نمایش درآمد خالص شماست و اگر نتیجه منفی باشد، زیان خالص را نشان می دهد.
روش چند مرحله ای: جدا سازی درآمد عملیاتی و هزینه های دیگر از درآمد و هزینه:
این روش اجازه ی نشان دادن سود ناخالص را به شما می دهد، که فروش خالص منهای هزینه کالاهای فروخته شده است. این روش برای کسب و کار مبتنی بر موجودی مناسب تر است. بازهم، شما بازدهی و هزینه های خود را در دسته بندی های مختلف جمع بندی می کنید. فاکتور کردن هزینه ی کالاهای فروخته شده باعث رسیدن به سود خالص یا زیان خالص می شود. هنگامیکه از صورت درآمد برای اهداف داخلی استفده می کنید، می توانید اطلاعات را به هر روشی که مفیدتراست نشان دهید (نه برای وام های بانکی و یا مصرف عمومی). برای مثال، شما می توانید درآمد و هزینه ها را با توجه به خط تولید جدا کنید، تا ببیند که کدام خط سودآورتر است. در عمل، اگر شما از سیستم حسابداری تولیدی استفاده می کنید، می توانید صورت درآمد را بصورت خودکار ثبت کنید. نیازی نیست که شما بازدهی و سود و یا هزینه ها و زیان ها را وارد کنید؛ سیستم حسابداری بر اساس اطلاعاتی که شما وارد کرده اید، این کار را انجام می دهد.
صورت درآمد بازتابی از فعالیت های پیشین شرکت و حساب های مورد نیاز برای گزارش گیری مالی است(همراه با ترازنامه و جریان نقدی بیانیه). پیگیری و بررسی درآمد و هزینه ها برای برنامه ریزیِ پیشرفت در آینده مهم است. اگر هرگونه نگرانی در مورد ایجاد و یا درک صورت زیان و سود خود دارید، با یک CPA و یا سایر متخصصین مالی ماهر کار کنید.
منبع:gheyas.com
